سابقهی سه جنگ آمریکا و متحدینش در سالهای اخیر در منطقهی (جنگ اول۱۱ مرداد ۱۳۶۹ «۱۹۹0») و دوم (۲۶ دی ۱۳۶۹ «۱۹۹۱» ) خلیج فارس علیه عراق و جنگ افغانستان(War in Afghanistan) در ۷ اکتبر ۲۰۰۱، بیانگر این واقعیت است که در جنگهای مدرن امروزی، گرایش به تاکتیکها، سرعت عمل بالا، استفاده از تجهیزات دقیق و مؤثر، حمایت هوایی بالا و غیره در استراتژی عملیاتی آنها بروز نموده است. در این راستا قدرتهای فرامنطقهای برای نیل به مقصود خود بهصورت دریاپایه و هواپایه عمل نمودهاند. لذا با توجه به تهدید آمریکا و متحدانش و نظر به اینکه تنگهی هرمز و جزایر میانی آن اهمیت قابل توجهی برای جمهوری اسلامی ایران دارد و به لحاظ قرارگیری این جزایر در داخل تنگه و ورودی خلیج فارس، این محور در جنگ احتمالی، یکی از محورهای اصلی هجوم احتمالی آمریکا و سه جزیرهی هرمز، هنگام و لارک نیز بر جستهترین سرپلهای دفاعی در برابر این حمله محسوب می شوند. این مقاله در نظر دارد به لحاظ جغرافیایی و با توجه به ملاحظات امنیتی و دفاعی، آمایش مناسب این جزایر را نسبت به تهدیدهای متصوره بررسی نماید. در این تحقیق پس از بیان تعاریف و تبیین مفهوم آمایش سرزمین، با اشاره به برخی از تعاریف، اهداف و سیاستهای دفاعی و امنیتی در فرآیند آمایش سرزمین در برنامههای کشور، مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش بعدی به صورت اجمال سه جزیرهی مورد نظر، مورد واکاوی واقع شده و با توجه به ملاحظات دفاعی و امنیتی حوزهی خلیج فارس و تنگهی هرمز، آمایش مطلوب در جزایر هرمز، هنگام و لارک برای مخاطب تبیین میشود.